Saturday, October 12, 2019

ভালপোৱাৰ এজাক বৰষুণ (২)


ভালপোৱাৰ এজাক বৰষুণ (২)

   বৰষুণৰ পানী আহি বাৰাণ্ডাৰ ফুল খিনি ধুৱাই নিছে...মনটো ভাল লাগি যায় দীয়াৰ ।

:অঃহ ছিট !! গোটেই খন পানী পানী । দীয়া  কতবাৰ কৈছোঁ ,গ্লাছ দি লোৱা বাৰাণ্ডাখনত ।

: দেৱ, প্লিজ ..এইখিনি অন্ততঃ কাঢ়ি নিনিবা মোৰ পৰা ,তুমি জানা মই বৰষুণ কিমান ভাল পাওঁ । অকণমান মোক কৃত্ৰিমতাৰ পৰা আঁতৰি থাকিব দিয়াচোন ।

:দীয়া তুমি যে আৰু ..টকাৰ আজিকালি আমাৰ আকাল জানো? বুক কৰা এণ্ড গ টু এ হিল ষ্টেচন।
:দেৱ...বলানা..গুচি যাওঁ ,পাহাৰ এখনলৈ কেইদিনমানৰ বাবে, তুমি মই আৰু আমাৰ ভালপোৱা  ,বচ .. দেৱৰ হাত খন খামুচি ধৰিলে দীয়াই । প্লিজ দেৱ..প্লিজ । কাকূটি কৰে তাই।
উশাহ বন্ধ হৈ যাব মোৰ ইয়াত ,এই একঘেমীয়াত , অলপ সময় দিয়ানা মোক আগৰ দৰে । মোৰ যে তোমাৰ দীয়া জনী হবৰ মন গৈছে আকৌ ,কিমান দিন হ'ল দেৱ...তুমি মোক বুকুত লৈ, কঁপালত চুমা দি মোৰ দীয়া, বহুত ভাল পাওঁ তোমাক" বুলি কোৱা ।মনত আছে নে...? মোক বুকুৰ মাজত লৈ শেহতীয়াকৈ  কোনোদিনা শুইছিলা দেৱ কোৱাচোন ।

    অলপ সময় তাইৰ মুখৰ পিনে চাই সজোৰে হাঁহি উঠিল দেৱ....
: তুমি আৰু একেঘেমীয়া ? দীয়া ,দীয়া ..অ মোৰ দীয়া...চাকৰ নাকৰ,এই প্ৰকাণ্ড বাংলা ,এই আৰামৰ জীৱন আৰু তুমি ব'ৰ হৈছা....হহুৱালা ,আৰু কি বিচৰা জীৱনত?
ৰাতি পাৰ্টিৰ বাবে ৰেদি হৈ থাকিবা,মই ন বজাত পিক আপ কৰিম তোমাক...। দীয়া আহত হয়।
   পাৰ্টি বোৰত দেৱৰ হাতত হাত থৈ কৃত্ৰিম হাঁহি মাৰি ভাগৰি গৈছে দীয়া...মদৰ গ্লাছৰ মাজত জীৱন বিচাৰি পোৱা সেই ৰঙীন পৃথিৱী খন তাইৰ ভীষন অপছন্দ...মাত্ৰ দেৱৰ হাঁহিটোৰ  বাবেই তাইও অভিনয় কৰি যায় ।
  একো নক'লে দীয়াই ..."তুমি কি জানিবা দেৱ,মই কি বিচাৰো"... কিহৰ আকাল হৈছে মোৰ জীৱনত?  এইজনেই সেই দেৱ নে? বৰষুণত  তাইৰ চকুৰ পানী চিনি উলিওৱা  দেৱে তাইৰ কৃত্ৰিম হাঁহিটোৰ আঁৰৰ শূন্যতা খিনিও ধৰিব   নোৱাৰা হৈ গৈছে । নে জানিও নজনাৰ ভাও ধৰে,  দীয়াৰ বাবে দুৰ্বোধ্য সাঁথৰ হৈ পৰে কথাবোৰ।
:ড্ৰাইভাৰক গাড়ী উলিয়াব কোৱা শ্বপিং  যাম ।
"শ্বপিং"....
নতুন বেগ, জোতা ,কাপোৰৰ দমৰ মাজত তাই নিজক হেৰুৱাব খোজে । সাময়িক সকাহ পাব খোজে শূন্যতা খিনিৰ পৰা ।
জীৱনত বিশেষঃ একোতো বিচৰা নাছিল তাই। অলপ মৰমৰ বাদে যাক  ...হাতৰ মুঠিতে সামৰি থবও পাৰি।
    বৰষুণৰ সৈতে কথা পাতি থাকোঁতেই ৱাটছ আপত অহা মেছেজটোলৈ চায়, তাইৰ স্কুলৰ গ্ৰুপত তাইৰ গল্পটো ভাল হোৱা বুলি অভিনন্দন জনাইছে  । বহুত দিনৰ মূৰত গল্প এটা লিখি পেপাৰ  এখন লৈ এনেই মেইল কৰি চাইছিল ।  দেৱে পায়েইলৈ আহিছিল পেপাৰ খন । ভাবিছিল দেৱে ফুৰ্তি পাব,ঠিক আগৰ দৰেই..ক'ব ! ৱাহ দীয়া...আকৌ কলম  ধৰিলা ,মই খুব সুখী ।
না...তাই ভুল আছিল  " চোৱা দীয়া, তুমি এতিয়া চহৰৰ আগশাৰীৰ বিজনেছমেনৰ ৱাইফ, প্লিজ মেইন্টেইন ইয়ৰ দিগনিটি ।"
: দেৱ! - চিৎকাৰ কৰি উঠে তাই ।
   নিবিচাৰোঁ কোনো লৱাৰ ক্লাছ গছিপ হওক তুমি লিখা কিবা এটাক লৈ  । যদি বিচৰা পেজ থ্ৰীত  আহাঁ ...তোমাৰ লাইফ ষ্টাইল দেখুওৱা ,কিন্ত প্লিজ এইবোৰ নহয় ।
     মোবাইলটো  বাজি উঠাত তাই চালে -
: তোৰ কপাল বহুত ভাল  দীয়া, ইউ আৰ চ লাকী" লগৰ মীৰাই ফোন কৰিলেই প্ৰথম এইষাৰ কথায়েই কয় ।কেনে আছ তই? মোৰ আৰু কি ..চলিছে । বাই ডা ৱে তোৰ নতুন ডিপি খনত কাণৰযোৰ মজা লাগিছে । ডাইমণ্ড ন..?
: উম..য়া..দেৱ য়ে গিফ্ট দিছে,চুৰতৰ পৰা আনি দিছে ।
: এনেই কও নে..ইউ আৰ চ লাকী ।
    এৰা.. তাই লাকী, তাইৰ এটা ইচ্ছাত হিয়া উজাৰি  টকা খৰছ কৰি দিব পাৰে  সুদৰ্শন স্বামী দেৱে । মাটিত ভৰি থব নিদিয়ে তাইক,পানী একগ্লাছ লৈও খাব নালাগে...প্ৰকাণ্ড ঘৰ, গাড়ী ,গহনা ..গতিকে সকলোৰে চকুত তাই লাকীয়ে ।
      তাই জীৱনত বিচৰা খিনি জানো এইখিনি আছিল । সংসাৰখন বস্তুবাদী মানসিকতাৰ  তোলাচনীত জোখে মানুহে ।  সুখ বোৰো । ....টকা আছে,গতিকে তেওঁ সুখী ।

: মেদাম, চাৰে দিছে আপোনাক...গোলাপ ফুলৰ তোৰা এটাৰ লগত কাৰ্ড এখন । - পৰিচাৰকৰ মাত।

: দীয়া, ৰাতিপুৱা চাগে মই অভাৰ ৰিয়েক্ট কৰিলো ,বেয়া নাপাবা,তোমাৰ জন্মদিন আহি আছে, বিচাৰিছিলা নহয় পাহাৰ এখন ,চিমলাৰ এই কটেজটো তোমালৈ মোৰ উপহাৰ ,লাভ ইউ  ।

    ফুল খিনিত চুমা এটা খাই  ফোন লগালে দেৱক ।
:তোমাৰ পেকিং ও কৰো দেই মই..,টিকেট কোনোদিনাৰ ? আই এম চ হেপ্পী টুডে, ঠেংকিউ দেৱ I
: মোৰ দীয়া জনী ...মই যাব নোৱাৰিম, পোন্ধৰ দিনৰ বাবে আউট অফ ষ্টেচন,তুমি এটা কাম কৰা। কাম কৰা মানুহ  দুজনী লৈ যোৱা,একো অসুবিধা নোপোৱা  ,মই তাত আহি যাম ,তেতিয়ালৈ তুমি তোমাৰ প্ৰকৃতিৰ লগত থাকা।

ফোন টো থৈ..দীঘল হুমুনিয়াহ কাঢ়ে দীয়াই।
: সঁচাই মই কিমান লাকী ...!

"মেম ,পেকিং কৰো নে?" - পৰিচাৰিকা জবা আগুৱাই আহে।
"অঁ...মোৰ খিনি কৰা, চাৰৰ  খিনি এতিয়াই নালাগে।
 " অকলে যাব মেম ...?
"অঁ , অকলেই যাম মই,অকণমান নিজৰ বাবে জীয়াম....হেৰুৱাই পেলোৱা মই জনীক অলপ আকৌ জীয়াই তুলিব পাৰোনে নে নোৱাৰো চাওঁচোন..!"

 साथ भीगे बारिश में ये अब मुमकिन नहीं... चलो भीगते एक दूसरे की यादों में तुम कहीं....मैं कहीं..

No comments:

Post a Comment